Ananem

Bir Yıldız kaydı yüreğimden. Tutamadım.

Acısı hala içimde..

Onca gün geçti, onca geceler oldu…

Aylar geçmeye başladı.

Zaman acıya kabuk bağladı, ama özlemini dindirmedi.

Koca bir yürek.

Çocukluğumuzun en güzel anıları,

Gençliğim dert ortağı,

Okula başladığım ilk günden evlendiğim  güne, doğum yaptığım ana kadar

Sırtımdaki en değerli el.

Derin’den sonra anladım ki anne olmak çok başka bir şey,

anlatılması zaten mümkün değil,

Ama anane –babaanne olmak daha da başka bir şeydi.

Derin doğarken, Mert doğarken, Eymen, Güney, Bensu, Sarp, Nilsu

doğarken yaşadığı heyecan hep aynıydı, her birimizde hissettikleri hep aynıydı.

Bir Ömre kaldı aklında…

Hasta yatağında kendi canıyla uğraşırken, unutkanlığı o kadar ilerlemesine rağmen bile aklına gelip sorduğu Ömre’miz…

Artık göremeyen gözleriyle resimlerine bakmaya çalıştığı Ömre'miz.

Yattığı yerden aklına takılan sorular yine bizdik.

“Mert okuldan geldi mi?”, “Derin yemeğini yedi mi?” vs..

Biz ananemin canından bir candık.

Gözünün nuruyduk.

Hastalandığımızda alnımıza ıslak havluyu koyan,

bir yerimiz ağrında o kokusunu duymaya tahammül edemediğimiz kremleri süren, sırtımızı kaşıyan,

banyoda ovan,

canımız istediğinde en güzel soğanlı pideyi yapan,

evine gittiğimizde bizi mutlu etmek için ne yapacağını bilemeyen,

hayatını torunlarına adayan Anane’m.

Özlemini gidermek için evinin duvarlarını fotoğraf sergisine dönüştüren, her bir noktasına baktığında bizi görmek için kendi dünyasını kuran Ananem.

Çeyizimin en güzel danteli,

Sana daha ne desem ki,

Daha biz 10 yaşındayken başladığın, dantel dergilerinden bize resimlerini gösterip “hangisini sana yapayım” diye o sorduğun o danteller…  Şimdi ne kadar kıymetli.

Artık gökyüzündeki Yıldızlar daha bir anlamlı.

Şimdi binlerce Yıldızda sen varsın.

Sen bizi büyüttüm canım Yıldız’cım,

Ama sen gittikten sonra ben daha çok büyüdüm…

Şimdi bir kanadım kırık, bir yanım eksik.

Ölmek ne demek sen gidince öğrendim.

Özlemek, alışmak, acıyı kalbine gömmek, hepsini sen gidince öğrendim.

Keşke böyle olmasaydı.

Ama bu hayatın da bi kuralı var. İsyan etmiyorum. Çok güzel günlerimiz oldu.

Allah, bizim ömrümüze seni nasip etti. Bunun için ne kadar şükretsek az.

Bu ne güzel bir şanstı bizim için.

Artık ölmekten hiç korkmuyorum.

Bir gün tekrar kavuşacağız cennetinde.

Ama önce Derin’in, Mert’in büyümesi lazım.

Senden öğrendiklerimizi onların çocuklarına öğretmem lazım.

  

Yasemin kokulu Anane’m, kokun hep burnumda…

Mekânın cennet olsun.

Seni çok seviyor ve çok özlüyorum.